Nic specjalnego? • Altaya Ford Fiesta R5, Monte-Carlo 2014, Bertelli / Dotta

Witam wszystkich! Zdarza Wam się kupić czasem coś, co nie jest do niczego potrzebne, ale po prostu się Wam spodobało? Ja tak miałem w przypadku bohatera tego artykułu... Naprawdę długo szukałem jakieś konkretnej ciekawostki do dzisiejszego wpisu. Na temat tego auta, kierowcy, czy być może konkretnego rajdu, ale nic spektakularnego nie ma. Po prostu. Znalazłem w zasadzie tylko dwa punkty zaczepienia i cały czas biłem się ze sobą, od której strony do tego podejść. Koniec końców zdecydowałem się opisać, w jaki sposób oba się przenikały. Mam nadzieję, że taka forma się Wam spodoba. Nie przedłużając, zapraszam do lektury!

Lorenzo Bertelli, to włoski kierowca rajdowy, który do tej pory wziął udział w 81 rajdach. Po zwycięski puchar sięgnął tylko raz, podczas domowego Rajdu Italia Sardegna 2014 w mistrzostwach WRC-2 (w nich startują auta klasy R5). Najjaśniejszym punktem jego kariery jest niewątpliwie właśnie sezon 2014, kiedy to nie dość, że zajął 3. miejsce w generalce WRC-2, (ze stratą zaledwie siedmiu punktów do mistrza, Nassera Al-Attiyah'i), to jeszcze miał okazję po raz pierwszy w życiu poprowadzić samochód klasy WRC. Niestety w nim nie odniósł już żadnych sukcesów...

IXO Altaya Ford Fiesta R5, Rajd Monte-Carlo 2014: L. Bertelli / M. Dotta

W pewnym momencie chciałem zmienić powyższy akapit, bo wydawał mi się trochę zbyt arogancki. W końcu dla wielu zwycięstwo w domowej rundzie to spełnienie marzeń. Pojawił się przez w mojej głowie pomysł, aby zmienić narrację i opowiedzieć o tym, jak trudno w ogóle dostać się do WRC. Jakie to są koszta i jakie wyrzeczenia. Wystarczy spojrzeć na nasze podwórko: kierowcy tacy jak Kajetanowicz, czy Pieniążek czekali naprawdę długo na swoją szansę w WRC-2 (Pro) i dalej nie wiadomo, czy kiedyś (czego bardzo im życzę) pojawi się okazja zawalczenia z Ogierem i Tanakiem w Rajdowych Mistrzostwach Świata...

Bertelli jednak nie musiał walczyć o swoje miejsce tak ciężko, jak nasi. Cytując Wikipedię, jest to syn właścicielki domu mody Prada, Miucci Prada. Po przeczytaniu tego nazwiska chyba już każdy wie, o co chodzi. Zarówno samochód R5, jak i późniejszy WRC zostały po prostu kupione dla Lorenzo. Nie było walki o sponsorów, lat spędzonych w lokalnych zawodach na szlifowaniu talentu i marzeń o byciu dostrzeżonym przez większy zespół... To były zwykłe zakupy. Takie, jak Ty i ja robimy codziennie rano. Z tą różnicą, że my kupujemy bułki po 80 groszy, a oni kupowali rajdowe maszyny warte około 700 000 EUR za sztukę.

Fiesta Bertelliego w drodze po podium w klasie na Rajdzie Monte-Carlo 2014, źródło

Dlatego uważam, że patetyczną narrację o spełnianiu marzeń zostawię na inny wpis, kiedy w końcu pojawi się tutaj jakiś samochód Polskiego kierowcy, który opisaną wcześniej walkę przeżył... - Dobra, dobra, ale mimo wszystko walczył w czołówce. Ba, nawet wygrał jeden rajd! - Owszem, nie ujmuję Bertelliemu jego sukcesów. Tak jak wspomniałem na początku, sezon 2014 był w jego wykonaniu bardzo dobry. Po prostu uważam, że nie przeżył on tej filmowej przemiany od zera do bohatera, a od początku miał z górki. Kto wie, czy gdyby Kajto pięc lat temu dostał taką szansę, dziś nie broniłby kolejnego tytułu Mistrza Świata WRC...

Samochód, który dziś prezentuję to Ford Fiesta R5 załogi L. Bertelli - M. Dotta z Rajdu Monte-Carlo 2014. Do mety dotarli oni na trzecim miejscu w swojej klasie. Tak jak już wspomniałem we wstępie, kupiłem go tylko dlatego, że wpadł mi w oko. Nie kryje się za nim wielka historia jak za autami grupy B, nie jeździł nim wielki mistrz pokroju Ari Vatanena, ani nie zdobył on wielu tytułów mistrzowskich, jak Lancia. Po prostu spodobał mi się. To czarno-zielone, wykończone matowo nadwozie w parze z jaskrawożółtymi kalkami, złotym dachem, pięknymi kołami i żółtą klatką bezpieczeństwa aż krzyczało „kup mnie!”, a ja uległem.

Miniaturka pochodzi z dość popularnej w naszym kraju serii, która ukazuje się na włoskim rynku nakładem wydawnictwa Eaglemoss pod nazwą Rallye Monte-Carlo La Collezione Ufficiale. Na Rajdowej przewinęło się już sporo modeli z tej serii, więc dla ułatwienia zebrałem je w tym miejscu. Poziom wykonania jest naprawdę dobry, zdecydowanie lepszy od niedawno prezentowanego Focusa. Auto ma dobrą bryłę, świetny lakier i dość równo nałożone kalki. Ładnie wypada cały przód z reflektorami, grillem i wlotami na masce. Z boku uwagę zwracają na siebie wspomniane wcześniej koła. Dość grube gumy naciągnięte na czarne szprychowe felgi z kompletem kalkomanii naprawdę robią wrażenie i wyglądają na wyjęte z dużo droższego modelu. Do tego dochodzą idealnie widoczne linie podziału blach i złoty dach. Podobnie jest z tyłem auta — lampy są świetne, podobnie jak kalkomanie i spoiler. Co więcej, zwróćcie uwagę na końcówkę wydechu, która już fabrycznie już ma zaznaczoną głębie. Nie to, co w gablotkowym Hyundaiu i20 WRC. -.-

Zdecydowanie polecam wszystkim rajdowym fanom dołączyć tę Fiestę do swojej kolekcji. Mocno wyróżnia się na półce. Jestem ciekaw, co Wy o niej sądzicie. Podzielcie się swoją opinią w komentarzu i przy okazji napiszcie, jak spodobał się Wam taki wpis „o niczym”. Serdecznie dziękuję za przeczytanie tego wpisu i zapraszam do obejrzenia poniższej galerii zdjęć. Pozdrowienia!