Wyścig do chmur • Spark Peugeot 405 T16, Pikes Peak 1988

Dzień dobry! Z tej strony Damian, witam z powrotem! Na dzisiaj przygotowałem coś specjalnego — samochód, który otwiera kolejny rozdział Rajdowej Kolekcji, a dla mnie jest bardzo wyjątkowy. Słyszeliście kiedyś o wyścigu Pikes Peak Auto Hill Climb? W wolnym tłumaczeniu, jego nazwa oznacza Samochodową Wspinaczkę Górską na szczyt Pikes Peak. W jego trakcie kierowcy mają do pokonania 156 zakrętów, wspinając się na szczyt o wysokości 4300 metrów. Różnica wysokości między startem a metą wynosi niemal półtora kilomtera!

Spark Peugeot 405 T16 PP, Zwycięzca Pikes Peak Auto Hill Climb 1988

A to jest zaś prawdziwym testem dla silników. Oprócz tego, że muszą zapewnić płynną jazdę pod górę, to w dodatku muszą radzić sobie z rozrzedzającym się z kilometra na kilometr powietrzem. Wyścig rozgrywany był na szutrowej trasie *. O ile jego początkowa część była w miarę łagodna, tak im wyżej, tym mniej bezpiecznie. Na wąskich zakrętach u szczytu góry brakowało miejsca na jakikolwiek błąd. Próżno było tam szukać nawet barierek, nie wspominając o poboczu...

Kierowca zostawał sam na sam z maszyną...

Auto Hill Climb to niebezpieczna dyscyplina, a mimo tego nie brakowało śmiałków chcących spróbować swoich sił w walce z Górą. Z racji, że Pikes Peak mieści się w Colorado w USA, to dominowała na nim amerykańska motoryzacja, słynąca z potężnych silników, których moc była przenoszona na tylną oś. A to oczywiście tylko potęgowało strach. Chyba nie chcielibyście na takiej trasie wykręcić bączka?

*(W ciągu ostatnich lat wyścig o szczyt Pikes Peak znacząco się zmienił, dlatego miejcie na uwadze, że to co dzisiaj o nim piszę, tyczy się lat 80 i 90.)

Czterysta-piątka Pikes Peak w swoim żywiole | źródło

Jak dobrze wiecie z wielu poprzednich wpisów, Audi starało się promować napęd Quattro, przy każdej możliwej ku temu okazji. Po zakończeniu przygody z Grupą B, postanowili przygotować auto do Pikes Peak i pokazać amerykanom wyższość napędu na cztery koła. Za sterami Audi Quattro S1 E2 PP Walter Röhrl został pierwszym kierowcą w historii, który pokonał barierę 11 minut.

Niemcy nie cieszyli się jednak rekordem zbyt długo, ponieważ już rok później Ari Vatanen, za sterami Peugeota 405 T16 Pikes Peak pobił czas Röhrla o ponad pół sekundy. Przejazd Vatanena został uwieczniony na filmie pt. Climb Dance, który możecie obejrzeć poniżej. Oglądając go, zwróćcie uwagę na to, jak blisko krawędzi krawędzi znajduje się samochód w większości zakrętów...

Na dziś to tyle w temacie historii Pikes Peak, ale możecie być pewni, że prędzej czy później do niej wrócimy. Tymczasem chciałbym jeszcze wyjaśnić, dlaczego na wstępie powiedziałem, że Peugeot 405 T16 PP jest dla mnie wyjątkowy. Jak już dobrze wiecie, miłość do rajdów zaszczepiła we mnie jedna z gier, którą ogrywałem za dzieciaka. Mowa oczywiście o V-Rally 2. Po ukończeniu wszystkich dostępnych w niej mistrzostw, zamiast standardowych napisów końcowych, uruchamiał się osadzony wyżej film Climb Dance. Dobrych 15 lat temu robił jeszcze większe wrażenie niż teraz... po jego obejrzeniu, w grze odblokowywaliśmy czterystapiątkę, która była najmocniejszym dostępnym samochodem. Emocje jakie wtedy temu towarzyszyły są trudne do opisania. Nie mniej, odkąd rozpocząłem przygodę z kolekcjonerstwem, miałem ten model na liście must-have, kompletnie nie przejmując się, że to nie jest stricte rajdówka.

A teraz przejdźmy już do modelu. Jest to pierwsza żywica w mojej kolekcji i w moim odczuciu wykonana jest świetnie. Miniatura produkcji Sparka ma bardzo dobrze odwzorowaną bryłę oraz równą warstwę lakieru. Genialnie wygląda tutaj pakiet aero - ogromny pług z przodu i absurdalnie wielki spoiler z tyłu zadowolą nawet największych fanów ospojlerowania. Ładnie wypadają przednie reflektory, atrapa chłodnicy oraz grill. Z boku natomiast w oczy rzucają świetne koła z charakterystycznym dla serii T16 wzorem felg oraz szyby, które odpowiednio osadzono i uzupełniono uszczelkami i nitami. Przez nie natomiast możemy zobaczyć bardzo ładne wnętrze, w którym uwagę zwraca figurka kierowcy. Na tyle modelu w oczy od razu rzuca się potężne skrzydło. Pod nim widać natomiast fajne światła, wyloty powietrza między nimi oraz ogromny dyfuzor u samego dołu.

Model jest wykonany naprawdę szczegółowo i z czystym sumieniem mogę go polecić. Niestety jego producent, Spark, słynie z dość wysokich jak na nasze realia cen (przeważnie ± 59£). Mimo wszystko, naprawdę warto. Dumnie zajmuje miejsce w gablocie, jako spełnienie jednego z dziecięcych marzeń. Jest naprawdę piękny... Dziękuję serdecznie za uwagę i zapraszam standardowo za dwa tygodnie do kolejnego wpisu. Aaa, i nie zapomnijcie spojrzeć na Facebooka Rajdowej Kolekcji. Miłego dnia życzę!